Los Pannacottas Soundcheck Dinner Don Petrol Tielt-Winge (21-12-2022) report & photo credits: Freddie info club: Don Petrol © Rootsville 2022

Ons kerstverhaal anno 2022 NC. begint aan de voet van de Onze-Lieve-Vrouw kerk uit de gelijknamige gemeente. Nog voor dit dorp werd opgeslorpt door andere edelen zonder ervoor oorlog te moeten hebben voeren bestond dit oord in de middeleeuwen als bedevaartsoord. Veel, heel veel later was het de mysterieuze motard 'Don Petrol' die aan zijn volgelingen mede door buitenaards contact Bart en Hans de opdracht gaf om van een koude stal een warm en gezellig 'American Style Restaurant' op te richten om zo voor zijn volgelingen een modern bedevaartsoord te bekomen dat zijn naam zou dragen.

Zijn wil werd wet en om mee te gaan in de modernere wereld beslisten Bart en Hans om iedere maand er een 'Soundcheck Dinner' te organiseren waar buiten motards en burger lovers ook muziekliefhebbers welkom zouden zijn. Als kerstgeschenk zou voor de bezoekers op de woensdag voor Kerstmis het geheim ontrafeld worden van een goede 'Blue(s) Panna Cotta'. Het waren de chefs van 'Los Pannacottas' die deze avond in de muzikale potten en pannen zouden roeren. Deze wijzen kwamen nu eens niet uit het zuiden maar gewoon uit Leuven en omstreken. Deze chefs bestaan uit Alain Louie en Luk de Graaff AKA Djempi en Bontempi. Als souschefs stelden ze aan Toon Derison die vandaag de dag als koning van de 'Fast Food' wordt aanzien. Als laatste is er nog gewoon 'Chappie' die in een ver verleden ook garant stond voor het ritme bij Chilly Willy, Loony Goony & The Free American Indian Hippy Blues Streetfruits.

verboden in Qatar, zo maar te verkrijgen bij 'Don Petrol'...

De motards die waren op deze regenachtige decemberavond gewoon binnen gebleven, de troubadours uit de 21ste eeuw die waren er dan wel zoals DC Snakebuster en Half Blind Willie. Met Bart 'Rico' Ulens was er zelfs nog een andere 'Fast Food King' aanwezig en in hun zog ook Els en Carla van de 'Bonnie Twins'. Wij dus met z'n allen benieuwd wat het recept was van een goede 'Blue(s) Panna Cotta'.

Met 'Hearts in Trouble' en 'You Lie' wisten we het meteen, één van de hoofdingrediënten was blues. Meteen ook met de 'Water & Fire Boogie' zakten we vanuit Chicago af richting Delta om er de spirit gaan op te snuiven van een John Lee Hooker. Please, let those guys boogie all night.

Het duurde even voor dat Chappie zijn plaats had gevonden op het podium want was het niet de neck van zijn imposante basgitaar die tegen Alain's koppeke terecht kwam dan waren het de tafellampen die in de weg hingen. Voor 'Gambling For My Bread' verwisselde Alain zijn Danelectro voor een gewone smoelschuif en eindigde met de quote, Willie got the blues, Els she got the shoes.

Na een slowbluesje als 'Cross Your Heart' was het moment voor Luk de Graaff aangebroken en samen met zijn 'Squiere' Stratocaster bracht hij ons naar de wereld van die heidense rock 'n roll als ingrediênt met Chuck Berry's 'Memphis Tennessee' uit 1959. Helemaal in dit straatje passend was ook 'Parachute Women' van de 'Rolling Stones'. Dorst, van zo veel 'Pannacotas' krijg je dorst!

Op zijn wenken bediend kreeg drummer Toon zo maar een ganse liter water voor zijn neus geschoven. 'Los Pannacottas' verdiepten hun toen in de 'Chess Era' met vooreerst Little Walter's 'My Babe' waaraan deze vier er een jazzy intermezzo in kwamen te lassen.

Op de ritmes van Bo Diddley krijgen we 'I Wish I Would' meer met 'I Life The Life I Love' van Muddy Waters keren ze toch terug naar 'Chess' en zo bleef Luk dan maar electric. Uiteraard mogen deze 'Los Pannacottas' ook en iegen dessertje brengen en dat werd dan 'Rays of Light'.

We gaan zo in rechte lijn naar de onthulling van een goede panna cotta met 'Automatic' en Howlin' Wolf's 'Smokestack Lightning'. Of 'Farmer John' ook nog under a spell was weet ik niet maar het geheim van dit dessert dat weet ik wel. Het was gedomme gewoon goede blues, en zo valt hier het doek over de 'Soundcheck Dinners' van 2022.

Toon, hij dronk ranja met een rietje...

waren het nu hamburgers of panna cotta's?